در این مطلب از وبلاگ مرکز خدمات ترجمه شما می خواهیم داستانی را درباره ضرب المثل “پا را به اندازه گلیم خود دراز کردن” برایتان شرح دهیم.
هر ضرب المثل داستانی دارد و معنای آن بسیار قابل تامیل و عمیق است. دانستن این داستان ها واقعا با ارزش بوده و به ما در گسترش دیدمان به دنیای پیرامون کمک زیادی خواهد کرد.
در این مطلب می خواهیم برای شما شرح هیم که چه داستانی در ورای ضرب المثل “پا را از گلیم خود دراز تر کردن” نهفته است.
با ما همراه باشید.
در انجام کار ها باید حد و مرز خود را شناخت و به اندازهٔ شأن و توان خود پیش رفت.
روزی شاه عباس از راهی می گذشت. درویشی را دید که روی گلیم کوچک خود خوابیده است و چنان خود را جمع کرده که به اندازه گلیم کوچک خود در آمده است. شاه عباس دستور داد تا یک مشت سکه طلا به درویش بدهند.
درویش شرح ماجرا را برای دوستان خود تعریف کرد. در میان آن جمع درویشی حریص بود. او به فکر افتاد که او هم می تواند از انعام شاه نصیبی ببرد. به این امید سر راه شاه پوست تخت خود را پهن کرد و به انتظار بازگشت شاه نشست. وقتی که موکب شاه عباس از دور پیدا شد، روی پوست خوابید و برای این که نظر شاه را جلب کند هر یک از دست ها و پاهای خود را به طرفی دراز کرد به طوریکه نصف بدنش روی زمین بود.
در این حال شاه به او رسید و او را دید و فرمان داد تا آن قسمت از دست و پای درویش را که از گلیم بیرون مانده بود قطع کنند.
یکی از محارم شاه از او سؤال کرد که: «شما در رفتن، درویشی را در یک مکان خفته دیدید و به او انعام دادید. اما در بازگشت درویش دیگری را خفته دیدید سیاست فرمودید، چه سری در این کار هست؟»
این داستان بعد ها دهان به دهان چرخید و گفته شاه عباس امروزه به عنوان یک ضرب المثل عمیق و پر معنا استفاده می شود. این ضرب المثل را در مواقعی استفاده می کنند که کسی از حق و حقوق خودش تجاوز کند و خواسته یا نا خواسته بیش از چیزی که لیاقتش را دارد طلب کند.
امیدواریم این مطلب از وبلاگ مرکز خدمات ترجمه شما نیز مورد توجه و رضایت شما علاقه مندان به یادگیری قرار گرفته باشد.
برای ثبت آنلاین سفارش ترجمه از این قسمت وارد شوید.
دیدگاهتان را بنویسید